Pączki różane. Rozstania i powroty

"Nadchodzi taki czas, że się odchodzi tylko po to, aby powrócić".

Wiele lat temu napis ten zdobił jeden z budynków w Legnicy. Nie wiem, czy jeszcze gdzieś tam jest, ale wyrył się mocno w mojej pamięci. Ponieważ ile w tym prawdy... Ostatnio nie miałam ochoty na blogowanie. Dziś wróciłam... Wszyscy gdzieś wracamy... Zawsze...
Przepis dostałam w pracy, a po powrocie do rodzinnego miasta, do domu, usmażyłam po raz pierwszy pączki. Wyszło mi 50 małych pączków o przepysznym różanym nadzieniu. Pączki na dobry powrót do domu, do świata, który kocham. Czekam jeszcze na Ciebie...

Składniki:

• 1 kg mąki pszennej
• 8 żółtek
• 3/4 szkl. cukru
• 200 g stopionego masła
• 1 op. cukru waniliowego
• 80 g świeżych drożdży
• skórka z 1 pomarańczy
• 1 i 1/2 szkl. ciepłego mleka
• szczypta soli
• 3 łyżki wódki
• marmolada różana (można użyć o innym smaku)
• cukier puder do posypania
• 4 kostki smalcu

W głębokim talerzu rozkruszyć drożdże, wsypać 1 łyżkę mąki, łyżeczkę cukru, po czym zalać 1/2 szkl. ciepłego mleka. Całość dokładnie wymieszać, przykryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce. Mleko może być ciepłe/letnie, ale nie gorące (optymalna temperatura wzrostu drożdży ~30°C). Początkowo użyłam miseczki, ale ze względu na intensywny wzrost drożdży, byłam zmuszona przelać masę do głębokiego talerza. Z tego względu polecam od razu wziąć głęboki talerz lub większą miskę ;-) W końcu 80 g drożdży troszkę się napracuje ;-)

W między czasie utrzyj żółtka z cukrem oraz cukrem waniliowym na prawie białą, puszystą i kremową, gęstą masę. Masło roztop w rondelku, odstaw do ostudzenia (używamy ciepłe, lecz nie gorące).
A teraz łączymy wszystkie składniki: do dużej miski wsyp 0,5 kg mąki, dodaj szczyptę soli i startą skórkę pomarańczy, wlej wyrośnięte drożdże. Całość początkowo mieszamy łyżką, dodajemy partiami pozostałą 1 szklankę ciepłego mleka na przemian z mąką wlewamy 3 łyżki wódki. Na koniec wlewamy letnie masło. Całość mieszamy łyżką, podsypując mąką tak, aby ciasto nabrało sprężystości i zaczęło odchodzić od miski. 

Ponieważ ciasta wyszło bardzo dużo, poradziłabym przełożyć ciasto na stolnicę oraz wyrabianie rękoma, podsypując co chwilę mąką. Początkowo ciasto się klei, a wyrabiając je możecie stracić cierpliwość i trochę siły, ale na pewno dacie radę. Przyznam, że ręce bolały :D Ciasto przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia. I proszę, co mi wyszło :D Po godzinie mama krzyczy z kuchni: Kasia! Ciasto sięga sufitu! :P No urosło niezwykle, że aż ubranko z ręczniczka okazało się zdecydowanie za małe.

Czas na lepienie pączków: z porcji wielkości kurzego jajka robimy kuleczki, po czym palcami wyrabiamy w nich dołeczek, w który następnie nakładamy po 1 łyżeczce marmolady. Zlepiamy brzegi niczym pierożka, po czym skręcamy jak na zdjęciu powyżej i toczymy w rękach kuleczki formując pączki. Układamy je na posypanej mąką desce, odstawiamy do wyrośnięcia na min. 15 minut.

Smażenie: w garnku rozgrzewamy tłuszcz. Polecam garnek wąski, wysoki, tak aby pączki można swobodnie zanurzać w tłuszczu. Do mocno rozgrzanego smalcu wkładamy pączki. Mi wchodziły średnio 3-4 na jedno smażenie. Smażymy na złoty kolor, z obu stron (przekładamy za pomocą np. drewnianej łyżki).

Nie trzymajcie ich za długo, żeby nie powstały wam czarnulki. Usmażone pączki łowimy łyżką cedzakową, po czym przekładamy na deskę wyścieloną papierowymi ręczniczkami. Pączule ociekną, ostygną. Na koniec posypujemy cukrem pudrem.  I mniam ;-) Wyszły pulchne, mięciutkie. A marmolada różana, moim zdaniem, nie ma sobie równej!! Projekt "Pierwsze pączki" udany ;-)

 

Może i Ty niedawno gdzieś wróciłeś? Może dopiero wyjechałeś... Kilka ostatnich lat mojego życia składa się z samych rozstań i powrotów. Najpierw studia, teraz praca. Ale uwielbiam wracać. Do mojego małego miasta, do domu przepełnionego głosami moich bliskich, zapachami z kuchni...

A kiedy wrócę tutaj z nowym pomysłem? Nie mam pojęcia. Na chwilę obecną mam pączka, zimną już herbatę i tęsknotę w sercu...